Desintegratieve stoornis van de kinderleeftijd
Wat is classificatiecriteria
Normale ontwikkeling gedurende tenminste de eerste twee levensjaren, zoals blijkt uit de aanwezigheid van leeftijdsadequate en non-verbale communicatie, sociale relaties, spel, en adaptief gedrag.
Een klinisch betekenisvol verlies van vaardigheden in tenminste twee van de volgende domeinen:
- expressieve of receptieve taalvaardigheden
- sociale vaardigheden en adaptief gedrag
- endeldarm – en blaascontrole
- spel
- motorische vaardigheden
Abnormaal functioneren in tenminste twee van de volgende domeinen:
1. kwalitatieve tekortkoming in sociale interacties, wat blijkt uit ten minste van twee punten:
– duidelijk tekort in het gebruik van meerdere non-verbale gedragingen zoals oogcontact,
gelaatsuitdrukking, gebaren en lichaamshoudingen die dienen om de sociale interactie te reguleren
– onvermogen om leeftijdsadequate relaties met leeftijdgenoten te ontwikkelen
– duidelijk verminderde uitingen van plezier in andermans geluk
– gebrek aan sociale en emotionele wederkerigheid
2. kwalitatieve tekortkoming in communicatie wat blijkt uit ten minste 1 van de volgende punten:
– vertraging in, of totaal ontbreken van, de spraakontwikkeling (en afwezigheid van pogingen om dit te
compenseren met alternatieve communicatiemiddelen zoals gezichtsuitdrukkingen of gebaren )
– bij individuen een adequate spraak, een duidelijke tekortkoming in het vermogen om een conversatie met
anderen te beginnen of te onderhouden
– stereotiep en repetitief taalgebruik of idiosyncratisch taalgebruik
– afwezigheid van spontaan en gevarieerd alsof – spel of van leeftijdsadequaat sociaal – imitatief spel
3. beperkt, repetitief en stereotiep patroon van gedragingen, interessen en activiteiten, inclusief motorische stereotiepen en manierismen.
De stoornis kan niet beter worden gediagnostiseerd als een van de andere specifieke pervasieve ontwikkelingsstoornissen of als schizofrenie. Tenslotte is er een hoofdzakelijk negatief geformuleerde categorie gecreëerd.