LNA

Op reis

Ambelt-Herfte, Zwolle

 

Informatie, werkwijze, praktijkvoorbeelden en tips
Door: Jan Jonker

 

Algemene informatie over de school
Dit praktijkverhaal is afkomstig van de Ambelt-Herfte. De Ambelt-Herfte is een SO-VSO-school uit cluster 4 (leerlingen in de leeftijd van 3 tot 20 jaar) en geeft orthopedagogische en orthodidactische zorg aan leerlingen die specialistische hulp en aandacht nodig hebben, i.v.m. hun psychiatrische problematiek (PDD-NOS, ADHD, angsten, dwangen etc.). De school heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld tot een modern orthopedagogisch centrum, waar ruim 600 kinderen en jongeren die specialistische hulp nodig hebben worden opgevangen en begeleid.

 

Op reis…………
“Don’t worry. He will be back soon.” De politieagent probeerde ons vanachter de balie gerust te stellen. Mijn collega en ik waren dat echter allerminst. Op de tweede dag van ons verblijf in Londen raakten we een leerling kwijt. Tijdens onze aangifte daarvan op het dichtstbijzijnde politiebureau konden we wel door de grond gaan. Op elke vraag moesten we ontkennend antwoorden. “Weet hij waar jullie naar toe zouden gaan? Weet hij waar de bus staat? Spreekt hij Engels? Weet hij waar het hotel is?” Angstige gevoelens maakten zich van ons meester. De agent vertelde dat het dagelijks voorkwam dat iemand de groep kwijtraakte en dat een vaste procedure ervoor zorgde dat alles weer goed kwam. Een jaar eerder was onze treinreis naar Parijs perfect verlopen. Nu was dat ineens anders. Waar waren we tekort geschoten en waar moest een volgende keer zeker aan gedacht worden? Eenmaal terug leidde dat al snel tot concrete maatregelen. Maatregelen die standaard zijn voor elke schoolklas die op reis gaat, maar die ook specifiek bestemd zijn voor een orthopedagogisch centrum (zoals dat van ons) dat voor een belangrijk deel bezocht wordt door jongeren met een stoornis uit het autistisch spectrum.

 

Hieronder een overzicht van de specifieke aandachtspunten

 

  • Alle leerlingen zijn in het bezit van een kaartje met de gegevens van het hotel. Dit kaartje past in elke portemonnee.
  • Onder het motto “Wij zoeken jou ook!” de leerlingen vertellen wat ze moeten doen als ze de groep kwijtraken. Loop niet weg, wacht op ons. Laat, als het niet anders kan, het kaartje zien en pak een taxi naar het hotel.
  • Leerlingen voortdurend vertellen wat er gaat gebeuren, waar de bus staat en op welke tijd we verzamelen.
  •  Leerlingen mogen alleen in groepjes erop uit.
  •  Vlag (of iets dergelijks) meenemen als herkenningspunt bij wandelingen.
  • Op vaste tijden gaan eten en drinken (dit betekent ook: tijdig eten inkopen).
  • Activiteiten mogen niet te bedreigend zijn voor de leerlingen.
  • Een deskundige chauffeur die minimaal de weg weet en die ter plaatse goed bekend is, als eis stellen.
  • In tegenstelling tot de situatie op school het gebruik van een mobiele telefoon toestaan. Van tevoren een lijst maken van telefoonnummers.
  • In de loop van het jaar de leerlingen door middel van Nieuwsbrieven op de hoogte brengen van wat komen gaat.
  • De laatste Nieuwsbrief met alle relevante informatie op het gebied van bereikbaarheid per post versturen naar de ouders.
  • Ouders/verzorgers informeren waar de verantwoordelijkheid van de begeleiders eindigt.
  • Na elke reis een evaluatie houden en verbeterpunten opstellen.

De afgelopen jaren hebben we met groepen van zo’n veertig leerlingen tussen de 16 en 20 jaar, reizen gemaakt naar Parijs, Berlijn, Antwerpen, Brussel en Londen.

 

Op de vraag of het mogelijk is om met jongeren met een stoornis binnen het autistisch spectrum dergelijke reizen te maken, kunnen we uitsluitend positief antwoorden.
O ja, de jongere die we in Londen kwijtraakten was binnen een uur terug. Hij was in de drukte bij White Hall blijven staan en kwam kort daarna de buschauffeur tegen. Terwijl de groep bij Buckingham Palace verslagen wachtte op de dingen die gingen gebeuren, kwam hij als een vorst voorrijden.